Neşet Günal, 1923-2002

Neşet Günal, 1939 yılında girdiği Güzel Sanatlar Akademisi’nde Léopold Lévy’den eğitim alır ve 1946’da birincilikle mezun olur. 1948 yılında Avrupa bursuyla Fransa’ya giden sanatçı, önce André Lhote, sonra Fernand Léger atölyelerine katılır.

Neşet Günal’ın desen ve resimlerinde, figürün her zaman öne çıkan bir anıtsallığı vardır. Resmin konusu ve bağlamı, figürün etrafında örülür. Figürlerinin ortak özelliği ise içinde bulundukları durum her ne olursa olsun sağlam, güçlü ve dayanıklı görünmeleridir. Bu figürler yaşadığı yerden bağımsız değildir; yeryüzü şekillerinden mimari özelliklerine, gökyüzünden toprağına kadar, var olduğu coğrafyanın izlerini taşır. Bu anlamda gözlemlediği toplumsal gerçekleri ve onları niteleyen detaylarıyla birer sembole dönüştürür.

Sanatçı resimlerinde “insanı”, kendi memleketi olan Nevşehir yöresinin “toprak adamlarını” ve onların hayat mücadelesindeki zorlukları temel öğeler olarak konumlandırır. Sanatın toplumsal bir işlevi olduğunu düşünür ve yararlılığı ile gerçekliği arasında yakın bir ilişkinin varlığını savunur. “Toprak Adam”; duruşu, elleri, ayakları, giysisi, ayağının dibindeki diken, gerisindeki nevale torbası ve testisiyle yaşam öyküsünü izleyiciye bir çırpıda ileten bir çarpıcılığa ve güce sahiptir. Günal, malzeme ve renk tercihleriyle karakter kazanan kendine has tekniğiyle, Anadolu’nun tarım kültürü, dönemlik işçilerin gündelik hayatlarının görünmeyen yüzü ve kendileriyle birlikte ailelerinin yaşadığı zorlu hayat koşullarına odaklanır.