Zeynep Kayan, 1986

Zeynep Kayan fotoğraf ve video kaynaklı çalışmalarında her iki medyumun birbirine olan etkisini, aralarındaki ilişkiyi, birbirinin yerine geçebilme olasılığı gibi hem teknik hem kavramsal yönlerini ele alır. Yöntemine süreçte karar veren sanatçı, tekrar tekrar fotoğraf çekmek, eski fotoğraflara geri dönmek, eski ve yeni arasındaki farklılıkları irdelemek, araya katman eklemek, videodan fotoğraf çekmek, ilk çekilen kareyle müdahalelerle ulaştığı yer arasındaki duraklara karar vermek, rastlantısallığa olanak tanımak, denemelerin yardımıyla keşfe çıkmak gibi fikirler üzerine eğilir. Denemelerine geri dönüp, oradan nasıl ilerleyebileceğini irdeleyen sanatçı, çalışmalarına belki de hiç bitmeyecek veya tamamlanmayacak olasılıklar serisi olarak yaklaşır. Kayan böylece, çektiği fotoğrafı kendisini tekrar eden, bölünen ve parçalanan bir malzemeye çevirir.
Zeynep Kayan “Kurgulan(an)” serisinde, geçmişte çektiği fotoğraflara yer verir, onları güncel görüntülerle bir arada kullanır. Böylece çekilen her fotoğraf veya videoyla değişen anı ele alan sanatçı, yüzey üzerinde gerçekleştirdiği deneyler aracılığıyla fotoğrafın iki boyutluluğundan uzaklaşmayı hedefler. Videoların performatif yönünü vurgulayan sanatçı, bu seride imgeye obje, bedene bir malzeme gibi yaklaşarak görme ve algılama biçimlerinde yeni olanakları araştırır.