Hüsamettin Koçan, 1946

Resim eğitimini 1966-1970 yılları arasında İstanbul Devlet Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu’nda alan Hüsamettin Koçan, 1975 yılında aynı kurumda asistan olarak çalışmaya başlar ve 1978 yılında Salzburg Yaz Akademisi’ne katılır.

Hüsamettin Koçan’ın çalışmalarında hafızanın sembolü olan toprak, hem simgesel anlamıyla hem de tuvallerinde kullandığı bir malzeme olarak en önemli öğelerden biridir. Toprak, sanatçının yöneldiği Anadolu merkezli sanat üretimi için bir çıkış noktasıdır. El, göz, beden figürlerini, mistisizm ve şamanizm gibi ifade biçimlerinde olduğu gibi ele alır. Sanatçı, bu anlamda çalışmalarını yaşadığı coğrafyadan ve simgelerinden yola çıkarak, onları yeniyle ve geleceğe dair önermelerle harmanlayarak, bir nevi yeniden okuma yapar.

“Körler İçin Resimler” serisinde Koçan, izleyiciye tümüyle görsel bir yol izleyerek hitap etmek yerine bir diğer önemli duyu olan dokunma duyusunu uyaran bir çalışma gerçekleştirir. Bu seri, Anadolu’ya özgü gelenekleri araştırdığı, sorguladığı ve buradan edindiği gözlemi güncel sanatla buluşturduğu çalışmalarına örnek oluşturur. Anadolu’nun ima ile iletişim kurma ve cam altı resimleri kültürüne atıfta bulunan resimlerinde Koçan, kabartmaları yüzeyin altına toprak yerleştirerek oluşturur. Sanatçı, Anadolu coğrafyası, kültürü ve tarihine ait görsel öğeleri sembolik ve motife ilişkin bir dille kullandığı işlerinden farklı olarak, memleket düşüncesine ait bir öğeyi kavramsal düzeyde kullanır.