Zeki Faik İzer, 1905-1988

1923 yılında Sanayi-i Nefise Mektebi’ne giren ve burada İbrahim Çallı Atölyesi’nde eğitim gören Zeki Faik İzer, 1928-1932 yılları arasında Paris’te André Lhote ve Othon Friesz Atölyelerinde çalışır.

Zeki Faik İzer, d Grubu’nun (1933) kurucu üyeleri arasında yer alır. Bu yıllarda d Grubu sanatçılarının tümünde görülen geç-Kübizm biçim dilinde yapıtlar üreten sanatçı, Paris’le bağlantılarını korur ve oradaki yenilikleri yakından takip eder. 1945-1960 yılları arasında Paris’te soyut sanat egemendir. Zeki Faik İzer’in çalışmalarına da özellikle Paris’te soyut sanat denince akla gelen iki isim olan Bissiére ve Manéssier etkileri yansır. 1950’li yıllardaki resimleri atak fırça vuruşlarından oluşur. 1960’lı yılların başından itibaren tam anlamıyla lirik soyut resimler yapan sanatçı, doğayı soyut sanatın kökeni olarak görür.

1968 tarihli “Jean Goujon Heykeli ve Model” Zeki Faik İzer’in soyutlamaya yöneldiği çalışmalarından biridir. İzer’in muhtemelen Paris’te bulunduğu yıllarda gerçekleştirdiği resimde belli belirsiz bir model ve bir figür dikkati çeker.