İstanbul Modern Sinema, İspanyol sinemasının çok özel bir bölümünü su yüzüne çıkarıyor: Franco döneminde bir grup bağımsız yönetmenin faşist rejime karşı el altından ürettikleri filmlerden oluşan bu program ilk kez Türk izleyicisiyle buluşuyor. Katalonya’da kaçak film üreten, dağıtan ve gösterim yapan yönetmenler işçi hareketinden, siyasi partilere Franco-karşıtı ilkeleriyle film yapmış, film kulüplerinden sosyal ve kültürel derneklere uzanan bir dağıtım ağı kurmayı bile başarmışlardır. Çoğu yönetmenin kimliğini sakladığı bu filmler her ne kadar İspanyol sinema tarihinin marjinal bir kısmını temsil etse de diktatörlüğün son yıllarına dair ilk elden kaydettikleri belgeler çok önemli bir rol oynar. İç Savaş’tan sonra doğan sinemacılardan mürekkep bu ekip barınak sorunları, göçler, siyasi tutuklular, ifade ve konuşma özgürlüğünün kaldırılması gibi konuları işleyerek o zamanki rejimin psikolojik, sosyal, ekonomik ve kültürel sonuçlarını sinema tarihine aktarırlar. Sürgünle entelektüel yok olma arasında bir seçim yapmaya zorlanırlar; buna karşın kendilerini ifade etmeyi ve sanatlarını İspanyol tarihinin yönünü değiştirecek politik bir hareketin hizmetine sunmayı tercih ederler.
1-8 Şubat 1976 Eylemleri
Anonim, 1976, 13’
52 Pazar
Llorenç Soler, 1966, 29’
Mutlu Paralelo
Enric Ripoll i Freixes ve Josep Maria Ramon, 1964, 32’
Dağ
Anonim, 1970, 10’
El Sopar
Pere Portabella, 1974, 50’
Erkekler İçin Tarla
Kollektif Film Class (Helena Lumbreras ve Marià Lisa), 1973, 49’
Mutlu Paralelo
Enric Ripoll i Freixes ve Josep Maria Ramon, 1964, 32’
Öfkeye Doğru Uzun Bir Yolculuk
Llorenç Soler, 1969, 26’
Sexperience
José María Nunes, 1968, 94’
Toplu İstifa
Antoni Padrós, 1973, 127’
…ve sonra kimse gülmeyecek
Manel Esteban, 1968, 16’