Bengü Karaduman, 1974

Bengü Karaduman, üretim pratiğinde desen, heykel ve video yerleştirme kullanarak toplumsal hafızada yer eden olayların derinine inmeyi, bu olayların yarattığı sosyal ve psikolojik etkileri görünür kılmayı amaçlar. Sanatçının beslendiği en önemli kaynak, 2009 yılından beri tutmaya devam ettiği rüya günlükleridir. Karaduman, bilinçli ya da bilinçsiz edindiği deneyimleri kayıt altına almaya karar verdiğinde, rüyalarındaki sahneleri, tekrar eden motifleri önce metinler halinde, daha sonra da desenlerle betimleyerek görsel bir günlük haline getirir. Sanatçı, çizgisel araştırmalarını bilgisayar animasyonu kullanarak yeniden düzenler. Böylece iki boyutlu çizimler, bilgisayar programı yardımıyla yeni bir boyutun içinde hayal edilerek kurgulanır.

Medya yerleştirmesi “Huzursuz Manzara”, bizi çevreleyen dünyadan damıtılmış unsurları içinde barındıran dört temalı bir animasyondan oluşur. Karaduman’ın animasyonuna eklediği ses ve zemindeki kırık aynalar, izleyiciye hareketli görüntünün derinine bakmak için yol göstericidir. Desenlerin hakim olduğu yerleştirme, “Islak Işık”, “Denizin Dalgaları”, “Sis Kuşları” ve “İşleyen Demir” adlı temalarda soyut manzaralar kurgular. “Huzursuz Manzara”, şiirsel, metaforik ve duyumsal yorumlamalara açık karakteri dolayısıyla, izleyicinin kendi farkındalığıyla, kişisel ve evrensel durumlarla, duygularla yüzleşmesine aracılık eder.